Om direct met de deur in huis te vallen: ja, dit is mogelijk. De rechter kan een OTS (ondertoezichtstelling) uitspreken wanneer kinderen te dik zijn. Maar dan doemt zich direct de volgende vraag op; wanneer is een kind ‘te dik’?
Van belang hierbij is dat een OTS volgens aloude jurisprudentie een uiterst redmiddel is, voor extreme gevallen dus. Blijkens artikel 1:254 lid 1 Burgerlijk Wetboek kan een minderjarige onder toezicht worden gesteld van de overheid (Bureau Jeugdzorg) indien de minderjarige zodanig opgroeit dat zijn/haar zedelijke of geestelijke belangen of zijn/haar gezondheid ernstig worden bedreigd. Andere middelen ter afwending van deze bedreiging moeten hebben gefaald of, naar is te voorzien, zullen falen. Met andere woorden: een vrijwillig hulpverleningstraject heeft niet tot het gewenste resultaat geleid.
In 2012 heeft het Gerechtshof Arnhem geoordeeld dat een OTS kon worden uitgesproken in de volgende situatie. Drie kinderen van (destijds) zes, elf en dertien uit eenzelfde gezin zijn behoorlijk dik. De Raad voor de Kinderbescherming laat een onderzoek doen. De kinderen, twee jongens en een meisje, worden bij de huisarts gewogen. Het meisje van zes is 17 kilo te zwaar. De jongen van elf zit 18 kilo boven de norm en de jongen van 13 is maar liefst 51 kilo te zwaar.
Het Gerechtshof achtte het in het belang van de kinderen dat onder begeleiding en adequaat moest worden gewerkt aan het wegwerken van het overgewicht. Naar het oordeel van het Gerechtshof hadden de ouders van de kinderen onvoldoende inzicht in de problematiek laten zien. De ouders hebben wel aangevoerd dat zij zelf een diëtiste hebben ingeschakeld en dat zij de kinderen hebben aangemeld voor sportclubs, maar de kinderen zijn daardoor niet afgevallen.
Volgens het Gerechtshof hadden de ouders ondersteuning nodig nu zij onvoldoende intrinsieke motivatie en inzicht hadden om vrijwillig een langdurig traject in te gaan met hun kinderen en hierdoor de noodzakelijke verandering van patronen in het gezin te bewerkstelligen. Naast het inzicht ontbrak het de ouders ook aan voortvarendheid, aldus het Gerechtshof. Zo mochten vakanties van de ouders en van de diëtiste, zoals de ouders aangevoerd hadden, geen excuus voor de ouders zijn om het aanpakken van overgewicht uit te stellen. Ook op andere wijzen hadden de ouders in die vakantieperiodes het overgewicht aan kunnen pakken, door bijvoorbeeld met de kinderen te gaan wandelen, fietsen en gezonde levensmiddelen in huis te halen.
Kortom: in het niet adequaat (met resultaat) aanpakken van het overgewicht van de drie minderjarige kinderen, zag het Gerechtshof een bedreiging voor de gezondheid van de kinderen. Een enkel ‘te dik zijn’ is niet afdoende voor het opleggen van een OTS-maatregel.
Indien u vragen heeft over (de voorwaarden voor het opleggen van) een OTS-maatregel of de meer ingrijpende maatregel van uithuisplaatsing, neemt u dan contact op met mevrouw mr. J.H.M. de Boer.
